- przeciągnąć się
- сов.1) затяну́ться, задержа́ться, продли́ться2) (rozprostować członki) потяну́ться3) (o twarzy) вы́тянуться (о лице)Syn:wyciągnąć się, wydłużyć się 3)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przeciągnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przeciągać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciągać się – przeciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czasie trwania czegoś: wydłużać się, wykraczać poza przewidywany okres; przewlekać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Debata się przeciągała. Dyskusja się przeciągała. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciągnąć — dk Va, przeciągnąćnę, przeciągnąćniesz, przeciągnąćnij, przeciągnąćnął, przeciągnąćnęła, przeciągnąćnęli, przeciągnąćnięty, przeciągnąćnąwszy przeciągać ndk I, przeciągnąćam, przeciągnąćasz, przeciągnąćają, przeciągnąćaj, przeciągnąćał,… … Słownik języka polskiego
przeciągnąć — strunę «pozwolić sobie na zbyt wiele, przesadzić w czymś»: W ogóle wobec pana Albina zachowywał się prowokująco, zawsze jednak pamiętał o tym, by nie przeciągać struny i nie dać mu słusznego powodu do natychmiastowego wydalenia z kawiarni. H.… … Słownik frazeologiczny
przeciągnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}na {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjąś} {{/stl 8}}stronę {{/stl 13}}{{stl 7}} nakłonić kogoś, kto dotychczas popierał inną osobę lub był obojętny, neutralny, do opowiedzenia się za kimś innym, do zostania czyimś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciągać – przeciągnąć strunę — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozwalać sobie na zbyt wiele, być zbyt śmiałym w jakiejś sytuacji, przesadzać, przeholowywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Licz się ze słowami, bo przeciągasz strunę. Nie przeciągajmy struny, bo drugi raz to się może nie udać. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przewlec — dk XI, przewlecwlokę (przewlecwlekę), przewlecwleczesz, przewlecwlecz, przewlecwlókł (przewlecwlekł), przewlecwlokła (przewlecwlekła), przewlecwlekli, przewlecwleczony, przewlecwlókłszy a. przewlecwlekłszy przewlekać ndk I, przewlecam,… … Słownik języka polskiego
odwlec — dk XI, odwlecwlokę (odwlecwlekę), odwlecwleczesz, odwlecwlecz, odwlecwlókł (odwlecwlekł), odwlecwlokła (odwlecwlekła), odwlecwlekli, odwlecwleczony, odwlecwlókłszy (odwlecwlekłszy) odwlekać ndk I, odwlecam, odwlecasz, odwlecają, odwlecaj,… … Słownik języka polskiego
rozprostować — dk IV, rozprostowaćtuję, rozprostowaćtujesz, rozprostowaćtuj, rozprostowaćował, rozprostowaćowany rozprostowywać ndk VIIIa, rozprostowaćowuję, rozprostowaćowujesz, rozprostowaćowuj, rozprostowaćywał, rozprostowaćywany 1. «uczynić, zrobić prostym; … Słownik języka polskiego
gnat — m IV, D. a, Ms. gnacie; lm M. y 1. posp. «kość» Pies obgryzał gnaty. ◊ Połamać, pogruchotać, poprzetrącać, porachować, policzyć komuś gnaty «pobić kogoś mocno, dotkliwie; zbić kogoś, stłuc» ◊ Nie czuć gnatów «być bardzo zmęczonym fizycznie» ◊… … Słownik języka polskiego
rozprostować — Rozprostować, wyprostować, prostować kości, pot. gnaty «przeciągnąć się po długim przebywaniu w jednej pozycji»: Tubiełło wstał, dyskretnie rozprostował kości i przysiadł na krawędzi biurka. W. Kowalewski, Bóg … Słownik frazeologiczny